Ebul Qasim Harun - Wikipedia

1201-1125-ci illərdə Azərbaycan hakimi Atabəy Özbəkin dövründə fəaliyyət göstərmiş vəzir Əbül Qasim Harun ibn Əli ibn Zəfər Dəndan "Rəbib əl-dünya vəl-din" kimi tanınırdı. Səd əl-din Vəravininin "Mərzbannamə" əsərini ona həsr etməsi, elmin hamisi olması, "Sirat Cəlal əl-din Mənqburnu" əsərinin müəllifi Məhəmməd ən-Nəsəvinin onunla müəyyən münasibətlərinin olması mənbələrdə xatırlanır. Onun tam adı Təbrizdə əsasını qoyduğu kitabxana üçün hazırlanmış "Tərcüme-yi təfsire Təbəri" əsərinin əlyazma nüsxələrindən birində xatırlanır. Bu kitabxana barədə Vəravini Mərzbannamədə məlumat verir. Rəbib əd-din Sultan Əlaəddin Məhəmmədin (Xarəzmşah 1200-1220-ci illər) qoşunları tərəfindən əsir alınmışdır. O, Əlaəddin Məhəmməd Xarəzmşahın Fars və Özbəkdən olan Salquri atabəyi Səədlə döyüşmək üçün qərbə yürüşü vaxtı əsir götürülsə də, azad edilmişdir. Məhəmmədin oğlu Cəlaləddin Mənguberdi 1225-ci ildə Azərbaycanı işğal edərkən Rəbibəddin hakimiyyətdən getmiş, Təbrizdə öz evində mədrəsənin əsasını qoymuş və qalan həyatını dini işlərə həsr etmişdir. Hicri 624-cü ildə (miladi 1226/1227-ci ildə) o hələ həyatda idi. Minovi onun atasının Rəbib əd-dövlə vəl din İftihar-e Xorasan Əbülhəsən Əli Mustovfi olmasını ehtimal edir. Əli Mustovfinin isə öz növbəsində Nüsrətəddin Bişkinin vəziri olmasını qeyd edir.^[1]

• Atabəy Özbək

K. A. Luther, “ABU’L-QĀSEM HĀRŪN,” Encyclopædia Iranica, I/4, p. 359