Gunebaxan - Wikipedia
Günəbaxan (lat. Helianthus) — bitkilər aləminin astraçiçəklilər dəstəsinin mürəkkəbçiçəklilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.
| Günəbaxan | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Elmi təsnifat | ||||||||||
|
Domen: Klad: Ranqsız: Aləm: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Dəstə: Fəsilə: Cins: Günəbaxan |
||||||||||
| Beynəlxalq elmi adı | ||||||||||
| ||||||||||
Arealı
redaktəGünəbaxanın vətəni Amerikadır. Yabanı halda Meksikada və Peruda təsadüf edilir. Avropaya XVI əsrdə Meksikadan gətirilib və uzun müddət bəzək bitkisi kimi istifadə olunub.
Botaniki xarakteristikası
redaktəHündür birillik bitkidir. Yarpaqları iri, bütöv ayalıdır, gövdə üzərində spiral şəklində düzülür, çiçəklər gövdənin təpə hissəsində səbət çiçək qrupunda toplanır. Səbətin diametri 30 sm-ə bərabər olur. Səbət alt tərəfdən bir-birinə bitişmiş yaşıl sarı yarpaqları ilə örtülmüşdür. Səbətdə minə qədər çiçək olur. Burada toplanmış çiçəklər boru və dilcikşəkillidir. Boruşəkilli çiçəklər səbətin ortasında yerləşir. Onlar pərdəşəkilli kasacıq və 5 bitişmiş sarı rəngli ləçəkdən əmələ gəlmiş tacdan ibarətdir. Tacın ortasında ikidilimli zərif dişicik və bitişik halda 5 erkəkcik yerləşir. Bitişmiş erkəkciklər dişiciyi əhatə edən borucuq əmələ gətirir. Səbəti qıraqlardan dilcikşəkilli sarı çiçəklər əhatə edir.
Azərbaycanda günəbaxanın iki növü becərilir. Onlardan biri birillik günəbaxan, digəri isə köküyumru günəbaxandır.
Sinonimləri
redaktəHomotipik sinonimləri
redaktə- Vosacan Adans.
Heterotipik sinonimləri
redaktə- Discomela Raf.
- Echinomeria Nutt.
- Harpalium (Cass.) Cass.
- Helianthemum Gray
- Leighia Cass.
- Lincecumia Buckley
- Neactelis Raf.
Növləri
redaktə- Helianthus agrestis Pollard
- Helianthus × alexidis B.Boivin
- Helianthus × ambiguus (Torr. & A.Gray) Britton
- Helianthus angustifolius L.
- Birillik günəbaxan (Helianthus annuus L.)
- Helianthus anomalus S.F.Blake
- Helianthus argophyllus Torr. & A.Gray
- Helianthus arizonensis R.C.Jacks.
- Helianthus atrorubens L.
- Helianthus bolanderi A.Gray
- Helianthus × brevifolius E.Watson
- Helianthus californicus DC.
- Helianthus carnosus Small
- Helianthus ciliaris DC.
- Helianthus × cinereus Torr. & A.Gray
- Helianthus cusickii A.Gray
- Helianthus debilis Nutt.
- Helianthus decapetalus L.
- Helianthus deserticola Heiser
- Helianthus devernii T.M.Draper
- Helianthus dissectifolius R.C.Jacks.
- Helianthus divaricatus L.
- Helianthus × divariserratus R.W.Long
- Helianthus × doronicoides Lam.
- Helianthus eggertii Small
- Helianthus exilis A.Gray
- Helianthus floridanus A.Gray ex Chapm.
- Helianthus giganteus L.
- Helianthus glaucophyllus D.M.Sm.
- Helianthus × glaucus Small
- Helianthus gracilentus A.Gray
- Helianthus grosseserratus M.Martens
- Helianthus heterophyllus Nutt.
- Helianthus hirsutus Raf.
- Helianthus inexpectatus D.J.Keil & Elvin
- Helianthus × intermedius R.W.Long
- Helianthus × kellermanii Britton
- Helianthus laciniatus A.Gray
- Helianthus × laetiflorus Pers.
- Helianthus laevigatus Torr. & A.Gray
- Helianthus longifolius Pursh
- Helianthus × luxurians E.Watson
- Helianthus maximiliani Schrad.
- Helianthus microcephalus Torr. & A.Gray
- Helianthus mollis Buc'hoz
- Helianthus neglectus Heiser
- Helianthus niveus (Benth.) Brandegee
- Helianthus nuttallii Torr. & A.Gray
- Helianthus occidentalis Riddell
- Helianthus paradoxus Heiser
- Helianthus pauciflorus Nutt.
- Helianthus petiolaris Nutt.
- Helianthus porteri (A.Gray) Pruski
- Helianthus praecox Engelm. & A.Gray
- Helianthus pumilus Nutt.
- Helianthus radula (Pursh) Torr. & A.Gray
- Helianthus resinosus Small
- Helianthus salicifolius A.Dietr.
- Helianthus schweinitzii Torr. & A.Gray
- Helianthus silphioides Nutt.
- Helianthus simulans E.Watson
- Helianthus smithiorum Heiser
- Helianthus strumosus L.
- Köküyumru günəbaxan (Helianthus tuberosus L.)
- Helianthus verticillatus Small
- Helianthus winteri J.C.Stebbins
İstinadlar
redaktə- ↑ Linney K. Genera plantarum eorumque characteres naturales, secundum numerum figuram, situm, & proportionem omnium fructificationis partium. 5 Stokholm: 1754. S. 386. doi:10.5962/BHL.TITLE.746
- ↑ Linnæi C. Species Plantarum (lat.): Exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas. 1753. C. 2. S. 904.
