Abdullah Ibn Vehb Er Rasibi - Wikipedia

Abdullah ibn Vəhb ər-Rasibi (ərəb. عبد الله بن وهب الراسبي‎; I minillik – 658) — xaricilərin ilkin liderlərindən biri olmuşdur. Bacila qəbiləsindən olan Abdullah tabiin idi və təhsilini Məhəmməd peyğəmbərin (s.a.v) səhabələrindən almışdı. Namaz əsnasında o qədər tez-tez səcdə edərdi ki, alnında nəsirlər əmələ gəlirdi və buna görə o, zül-təfinat ləqəbini almışdır.

Abdullah ibn Vəhb ər-Rasibi Səd ibn Əbu Vəqqasın İraqı fəthi zamanı islam ordusunda iştirak etmişdir. Müsəlmanlar arasında vətəndaş müharibəsi zamanı o, xəlifə Əlinin tərəfini tutur və Siffeyn döyüşündə (657) onun tərəfində vuruşur. O, Əlinin vətəndaş müharibəsini bitirmək üçün arbitrajı qəbul etmək qərarına qarşı çıxır və tezliklə İraqda Harurda toplaşan Xaricilər kimi tanınan müxaliflərə qoşulur. Onlar daha sonra Kufəyə köçürlər və burada bəzən iddia edildiyi kimi həqiqi xəlifəyə (Məhəmmədin canişini) deyil, Abdullahı əmir (sərkərdə) seçirlər^[1][2]. Onlar 658-ci ilin martında yola düşürlər və iyulun 17-də (hicri 38-ci ilin Səfər ayının 9-da) Nəhrəvan döyüşündə Əliyə məğlub olurlar. Abdullah döyüş zamanı öldürülür^[1].