Orleanli Luiza Adelayd - Wikipedia
Orleanlı Luiza Adelayd (fr. Louise Adélaïde d'Orléans; 13 avqust 1698[1][2], Versal sarayı – 10 fevral 1743[2], Paris) — Orlean hersoqu II Filippin qızı, Abbatisa.
| Orleanlı Luiza Adelayd | |
|---|---|
| fr. Adélaïde d'Orléans | |
 | |
| 6 iyun 1719 – 10 fevral 1743 | |
| Şəxsi məlumatlar | |
| Doğum tarixi | 13 avqust 1698[1][2] |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | 10 fevral 1743[2] (44 yaşında) |
| Vəfat yeri | |
| Vəfat səbəbi | Təbii çiçək |
| Fəaliyyəti | nun[d] |
| Atası | II Filipp (Orlean hersoqu) |
| Anası | Burbonlu Fransiska Mariya |
| Dini | Roma-Katolik kilsəsi |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
13 avqust 1698-ci ildə Versal sarayında dünyaya gəldi. Atası Orlean hersoqu II Filipp, anası isə Fransa kralı XIV Lüdovikin nigahdan kənar qızı Fransiska Mariyadır. Evlənməsi üçün bir neçə dəfə təklif alınsa da, Luiza Adelayd bu təklifləri geri çevirdi. Ailəsi üzvlərinin etirazlarına baxmayaraq, 31 mart 1717-ci ildə bütün ünvanlarından imtina edərək rahibə həyatı yaşamağa başladı. 6 iyun 1719-cu ildə Parisin Xelles kommunası üzrə abbatisa seçildi və ölümünədək bu vəzifədə qaldı.
Qalan həyatını kilsədə qız uşaqlarının təhsili və xeyriyyəçiliklə keçirən Luiza Adelayd 10 fevral 1743-cü ildə Paris kilsələrindən birində çiçək xəstəliyindən vəfat etdi.
Mənbə
redaktə- Adams, Tracy (2010). The Life and Afterlife of Isabeau of Bavaria. Johns Hopkins University Press.
- Azzolini, Monica (2013). The Duke and the Stars: Astrology and Politics in Renaissance Milan. Harvard University Press.
- Booton, Diane E. (2016). Manuscripts, Market and the Transition to Print in Late Medieval Brittany. Taylor & Francis.
- DeSilva, Jennifer Mara (2015). The Sacralization of Space and Behavior in the Early Modern World: Studies and Sources. Routledge.
- Emerton, Ephraim (1917). The Beginnings of Modern Europe (1250–1450). Boston: Ginn & Co.
- Gallo, F. Alberto (1995). Music in the Castle: Troubadours, Books, and Orators in Italian Courts of the Thirteenth, Fourteenth, and Fifteenth Centuries. University of Chicago Press.
- Henneman, John Bell (2018). Olivier de Clisson and Political Society in France Under Charles V and Charles VI. University of Pennsylvania Press.
- Knecht, Robert (2004). The Valois: Kings of France 1328–1589. Hambledon Continuum.
- de Mesquita, Daniel Meredith Bueno (1941). Giangaleazzo Visconti, Duke of Milan (1351–1402): A Study in the Political Career of an Italian Despot. Cambridge at the University Press.
- Rohr, Zita Eva (2016). Yolande of Aragon (1381–1442) Family and Power: The Reverse of the Tapestry. Palgrave Macmillan.
- Sumption, Jonathan (2016). The Hundred Years War. Vol. 4: Cursed Kings. University of Pennsylvania Press.
- Veenstra, Jan R. (1998). Magic and Divination at the Courts of Burgundy and France: Text and Contest of Laurens Pignon's "Contre le devineurs (1411)". Brill.
- Welch, Evelyn S. (1995). Art and Authority in Renaissance Milan. Yale University Press.
İstinadlar
redaktə- ↑ 1 2 Lundy D. R. Louise Adélaïde d'Orléans // The Peerage (ing.).
- ↑ 1 2 3 4 Pas L. v. Princess Louise Adélaïde d'Orléans // Genealogics (ing.). 2003.
