Portal Opera - Wikipedia

Şahzadə Kalaf:
Nessun Dorma! Nessun Dorma!
Tu pure, o principessa,
nella tua fredda stanza
guardi le stelle che tremano
d’amore e di speranza!
ma il mio mistero
è chiuso in me,
il nome mio nessun saprà!
no, no, sulla tua bocca lo dirò,
quando la luce splenderà!
ed il mio bacio scioglierà
il silenzio che ti fa mia!

Xor:
il nome suo nessun saprà…
e noi dovrem ahimè, morir, morir!…

Şahzadə Kalaf:
dilegua, o notte! tramontate, stelle!
tramontate, stelle! all’alba vincerò!
vincerò!

Heç kim yatmasın! Heç kim yatmasın!
Sən də, şahzadə,
Soyuq otağında sevgi və ümidlə titrəyən
Ulduzları seyr et!
Amma mənim sirrim
məndə gizlidir
Adımı heç kimsə bilməyəcəkdir!
Xeyr, xeyr! Adımı ağzının
yanında ikən söyləyəcəyəm,
Günəş çıxanda!
Və səni mənimki edəcək olan öpüşüm
Səssizliyi əridəcək!

Adını heç kim tapmayacaq ...
Və biz də, ölməli olacağıq, ölməli olacağıq!

Ey gecə, yox ol! Ulduzlar, sönün!
Ulduzlar, sönün! Şəfəq vaxtı mən qalib gələcəyəm!
Qalib gələcəyəm, qalib gələcəyəm!

Che gelida manina, se la lasci riscaldar...
Cercar che giova? Al buio non si trova.
Ma per fortuna, è una notte di luna,
e qui la luna... l'abbiamo vicina.

Aspetti, signorina,
le dirò con due parole:
chi son? chi son!... e che faccio...
come vivo?... Vuole?
Chi so? Sono um poeta.
Chi cosa faccio? Scrivo.
E come vivo? Vivo.
In porvetà mia lieta,
scialo da gran signore...
rime ed inni d'amore.
Per sogni e per chimere...
e per castelli in aria!
L'anima ho milionaria.
Talor dal mio forziere...
ruban tutti i gioelli
due ladri: gli ochhi belli.
V'entrar com voi pur ora,
ed i miei sogni usati
e i bei sogni miei tosto si dileguar!
Ma il furto non m'accora,
poichè v'ha preso stanza... la speranza!
Or che mi conoscete, parlate voi deh! parlate...
Chi siete?
Vi piaccia dir?

Bu əllər necədə soyuqdur!
İzin verin qızdırım.
Qaranlıqda axtarmaq nə fayda
Tapmaq üçün çox zülmətdir
Göydə ay doğana və ulduzlar sayrışanadəkş
İzin verin mənə madumazel,
Özümü sizə təqdim edim,
Kiməm, təxminən, nə ilə məşqulam,
Və mən burada yaşayıram!
İzninizlə?
(Mimi susur)
Mən kiməm? Dinləyin.
Mən adi şairəm.
Mən nə edirəm? Yazıram!
Necə yaşayıram? Beləki, yaşayıram!
Bu yoxsul otaqda
...
Qızıl xəyallarla
Havada qəsrlər ucaldar
Özümü ruhən milyonçu hiss edər,
Qəlbimdən çapıb alınar
Tez-tez gözəl cəvahirlər
Oğru cüt gözcüklər!
Bu gözcüklər sizinlə yenə gəlmiş
Alıb xəyallarımı götürmüş
Lakin mən zərrə qədər incimirəm
...
Bax beləcə məni tanıdınız. Deyiniz
mənə indi, sizin adınız nədir?

Sì. Mi chiamano Mimì,
 ma il mio nome è Lucia.
 La storia mia
 è breve. A tela o a seta
 ricamo in casa e fuori...
 Son tranquilla e lieta
 ed è mio svago
 far gigli e rose.
 Mi piaccion quelle cose
 che han sì dolce malìa,
 che parlano d'amor, di primavere,
 di sogni e di chimere,
 quelle cose che han nome poesia...
 Lei m'intende?

Bəli. Məni Mimi çağırırlar,
amma adım Lusiyadır.
Mənim hekayətim
qısadır. Kətan, ipək üzərində
Tikirəm evdə, eşikdə...
Sakit və rahatca
Vururam naxışlar
zanbaqdan və qızılgüldən.
Bu işimdən məmnunam,
Belə şirin sehrə malik olmaq
O, sevgi və bahardan danışır,
Mənə arzu və xəyallardan danışır.
o, şeylər ki, poetik ada malikdirlər...
Siz məni anlayırsınızmı?

Vecchia zimarra, senti,
 io resto al pian, tu ascendere
 il sacro monte or devi.
 Le mie grazie ricevi.
 Mai non curvasti il logoro
 dorso a ricchi, ai potenti,
 né cercasti le frasche
 dei dorati gingilli.
 Passâr nelle tue tasche
 come in antri tranquilli
 filosofi e poeti.
 Ora che i giorni lieti
 fuggir, ti dico: addio
 fedele amico mio.

Qulaq as, ey köhnə palto
 Mən yerdə qalıram, Siz qalxın
 Müqəddəs mərhəmət dağına.
 Minnətdarlığımı qəbul edin.
 Siz heç əyilmədiniz
 Varlılara, imkanlılara.
 Cibləri verilir
 Sakit daldalanmaq üçün
 Filosoflara və şairlərə
 Keçdi o xoşbəxt günlər
 Və mən sizə əlvida deyirəm
 Mənim vəfalı dostum,
 Əlvida, əlvida.

Recondita armonia di bellezze diverse!
È bruna Floria, l’ardente amante mia.
E te, beltade ignota, cinta di chiome bionde,
Tu azzurro hai l’occhio,
Tosca ha l’occhio nero!

L’arte nel suo mistero,
le diverse bellezze insiem confonde…
Ma nel ritrar costei,
Il mio solo pensiero,
Ah! il mio sol pensier sei tu,
Tosca, sei tu!

Gizlin harmoniya, çeşidli gözəlliklərlə!
Mənim ehtiraslı sevgilim Floria - əsmərdir.
Naməlum gözəl səninsə, gur buruq saçların sarışındır.
Gözlərin mavidir,
Toskanın gözlərisə qaradır.

İncəsənət öz sirrlərilə
Birləşdirir özündə bu iki gözəlliyi.
Amma çəkəndə mən onu,
Mənim tək düşündüyüm,
Ah! Mənim tək düşündüyüm - sənsən Toska, sən!

Vissi d'arte, vissi d'amore,
non feci mai male ad anima viva!

Con man furtiva
quante miserie conobbi aiutai.

Sempre con fè sincera
la mia preghiera
ai santi tabernacoli salì.
Sempre con fè sincera
diedi fiori agli altar.

Nell'ora del dolore
perché, perché, Signore,
perché me ne rimuneri così?

Diedi gioielli della Madonna al manto,
e diedi il canto agli astri, al ciel,
che ne ridean più belli.

Nell'ora del dolore,
perché, perché, Signore,
ah, perché me ne rimuneri così?

Sənət üçün, sevmək üçün yaşayaraq,
Heç bir məxluqa zərər vermədim!

Gizlin, xəlvətcə,
Bildiyimcə çarəsizlərə tutdum əl.

Hər zaman səmimi inancımla
Müqəddəslərə dualar etdim.
Hər zaman səmimi inancımla
Qurbangahı güllərlə bəzədim.

Ağır məqamda
Nəyə görə, niyə, Tanrım,
Nə üçün məni Sən belə mükafatlandırırsan?

Daş-qaşımı Məryəm libasına qurban etdim,
Mahnılarımı ulduzlara və göylərə qurban etdim,
hansı ki, möhtəşəm gözəlliklə gülürdülər.

Ağır məqamda
Nəyə görə, niyə, Tanrım,
Nə üçün məni Sən belə mükafatlandırırsan?

E lucevan le stelle,
ed olezzava la terra
stridea l’uscio dell’orto
ed un passo sfiorava la rena.
Entrava ella fragrante,
mi cadea fra le braccia.

O dolci baci, o languide carezze,
mentr’io fremente le belle forme disciogliea dai veli!
Svanì per sempre il sogno mio d’amore.
L’ora è fuggita, e muoio disperato!
E non ho amato mai tanto la vita!

Və ulduzlar parıldayırdılar,
Torpaq ətir saçırdı,
Bağça qapısı cırıldadı,
Və onun altı quma toxundu.
O, ətir saçaraq qəldi,
Və mənim qucağıma düşdü.

Ah şirin öpüş, ah xumar nəvaziş,
Titrəyərək, parlaq gözəlliyini örpəkdən azad etdim!
Əbədi sevgi xəyalına daldım.
Zaman keçdi, və ümidsiz ölürəm!
Və heç vaxt həyatı belə sevməmişdim!

La donna è mobile
 Qual piuma al vento,
 Muta daccento — e di pensiero.
 Sempre un amabile,
 Leggiadro viso,
 In pianto o in riso, — è menzognero.

Ritornello
La donna è mobil
 qual piuma al vento
 Muta daccento e di pensier!
 e di pensier!
 e di pensier!
     
 È sempre misero
 Chi a lei s'affida,
 Chi le confida — mal cauto il cuore!
 Pur mai non sentesi
 Felice appieno
 Chi su quel seno — non liba amore!

Ritornello
La donna è mobil
 qual piuma al vento,
 Muta daccento e di pensier!
 e di pensier!
 e di pensier!

Qadınlar daimi deyil,
Küləkdə bir lələk kimi,
Davranış və fikirləri
 Həmişə şirin,
 Həmişə göyçək üzü
İstər kədərli, istər sevincli - yalançıdır.

Nəqarət
Qadınlar daimi deyil,
Küləkdə bir lələk kimi,
Dəyişir davranış və fikirləri
 Və fikirləri!
 Və fikirləri!

Həmişə bədbəxtdir,
Kim ki, ona inanır,
Kim ki, ona güvənir - ürəyi ehtiyatsızdır!
Hər halda heç vaxt dadmaz
 Əsl xoşbəxtliyi,
Kim ki, bu sinədə dadmaz sevgini!

Nəqarət
Qadınlar daimi deyil,
Küləkdə bir lələk kimi,
Dəyişir davranış və fikirləri
 Və fikirləri!
 Və fikirləri!

O patria mia, mai più,
 mai più ti rivedrò!
 mai più, mai più ti rivedrò!
 mai più, mai più ti rivedrò!O cieli azzurri…
O dolci aure native,
 dove sereno il mio mattino brillò…
O verdi colli…
o profumate rive…

O patria mia, mai più
 ti rivedrò!
 O patria mia, mai più, mai più,
 mai più ti rivedrò!

 O patria mia, O patria mia,
 mai più ti rivedrò
 Mai più, no, no, mai più, mai più

 O patria mia,
 non ti vedrò mai più!
 Mai più, mai, non ti vedrò mai più!
 O patria mia, mai più ti rivedrò

Oh, mənim əziz ölkəm!
 Bir daha,
 Daha heç vaxt, mən səni görməyəcəyəm
 Daha heç vaxt, Daha heç vaxt mən sənin mavi səmanı görməyəcəyəm
 Oh şirin doğma meh
 Orada şirin səhər işıq saçır
 Oh yaşıl dağlar ...
 Oh ətirli cərəyanlar...

Oh sevimli ölkəm, daha heç vaxt
 Mən sizə görməyəcəyəm
 Oh sevimli ölkəm, daha heç vaxt,
 Daha heç vaxt, mən səni yeidən görməyəcəyəm.

Oh sevimli ölkəm
 Oh sevimli ölkəm
 daha heç vaxt yenidən görməyəcəyəm ..

Oh sevimli ölkəm,
 daha səni heç vaxt görməyəcəyəm
 Oh sevimli ölkəm, daha heç vaxt,
 daha heç vaxt, mən səni yenidən görməyəcəyəm

Radames:
La fatal pietra sovra me si chiuse...
Ecco la tomba mia. Del dì la luce
Più non vedrò... Non revedrò più Aida.
Aida, ove sei tu? Possa tu almeno
Viver felice e la mia sorte orrenda
Sempre ignorar! Qual gemito!... Una larva...
Una vision... No! forma umana È questa.
Ciel! Aida!

Aida:
Son io.

Radames:
Tu... in questa tomba!

Aida:
Presago il core della tua condanna,
In questa tomba che per te s'apriva
Io penetrai furtiva...
E qui lontana da ogni umano sguardo
Nelle tue braccia desiai morire.

Radames:
Morir! sì pura e bella!
Morir per me d'amore...
Degli anni tuoi nel fiore
Fuggir la vita!
T'avea il cielo per l'amor creata,
Ed io t'uccido per averti amata!
No, non morrai!
Troppo t'amai!
Troppo sei bella!

Aida:
Vedi?... di morte l'angelo
Radiante a noi s'appressa,
Ne adduce eterni gaudii
Sovra i suoi vanni d'or.
Già veggo il ciel dischiudersi,
Ivi ogni affanno cessa,
Ivi comincia l'estasi
D'un immortale amor.

Radames:
Ölüm daşı indi məni qapayacaq
Bu mənim məzarımdır. Bir daha mən
İşıq üzü, bir daha Aidanı
görməyəcəyəm.
Aida haradasan? Mayda ən azından
xoşbəxt yaşa, xəbərsiz
Mənim acı taleyimdən, xəbərsiz,
Nəfəs? Kabus,
görünür - yox, bu insan cildidir!
Göylər! -Aida!

Aida:
Bu mənəm

Radames:
Sən — bu məzarda!

Aida:
Qəlbimdə öz taleyimi his etdim.
Xəlvət bu məzara gəldim
Sizə qovuşmaq üçün.
Və budur, hər kəsin gözündən uzaq,
Səninlə birlikdə ölməyə gəldim!

Radames:
Ölmək-necə pak, necə gözəldir!
Ölmək, məni sevərək!
Bu gənc çağında,
həyatdan imtina edərək!
Göylər səni sevərək yaratmış,
Belə ki səni sevib səni öldürmək!
Yox, sən ölməyəcəksən!
Mən səni çox sevdim,
Sən ölmək üçün çox gözəlsən!

Aida:
Görürsən? Ölüm mələyi,
Parlaq qanadları ilə yaxınlaşır,
öz qızılı qanadları üzərində bizi
əbədi sevincimizə çatdırmaq üçün
Üstümüzə göylər açılır.
Orada, hər qüssə bitir,
Oradaca sevinc başlayır,
Əbədi məhəbbət sevinci.

L'amour est un oiseau rebelle
que nul ne peut apprivoiser,
et c'est bien en vain qu'on l'appelle,
s'il lui convient de refuser.
Rien n'y fait, menace ou prière,
l'un parle bien, l'autre se tait:
Et c'est l'autre que je préfère,
Il n'a rien dit mais il me plaît.
L'amour! L'amour! L'amour! L'amour!

L'amour est l'enfant de Bohême,
Il n'a jamais, jamais connu de loi;
Si tu ne m'aimes pas, je t'aime;
Si je t'aime, prends garde à toi! (Prends garde à toi!)
Si tu ne m'aimes pas,
Si tu ne m'aimes pas, je t'aime; (Prends garde à toi!)
Mais si je t'aime, si je t'aime;
Prends garde à toi!

L'oiseau que tu croyais surprendre
Battit de l'aile et s'envola.
L'amour est loin, tu peux l'attendre;
Tu ne l'attends plus, il est là.
Tout autour de toi, vite, vite,
Il vient, s'en va, puis il revient.
Tu crois le tenir, il t'évite,
Tu crois l'éviter, il te tient!

Eşq azad bir quşdur
Heç kəs onu ram edə biməz,
Onu səsləməyin əbəsdir,
Əl çəkəsən gərək
Əbəsdir hədələr və yalvarmalar
Kimi gözəl danışır, kimisi susur
Mən susanı seçirəm:
Bir söz deməsə də mənə xoşdur
Eşq! Eşq! Eşq! Eşq!

Eşq - İlahə övladı,
O, qayda-qanun bilməz;
Boynuna al ki mənə vurulmusan, necə ki, mən sənə;
Əgər mən sənə vurulmuşamsa! (Özünü gözlə!)
Deki məni sevmirsən,
Deki məni sevmirsən, necə ki, mən səni! (Özünü gözlə!)
Əgər mən səni sevirəmsə,
Əgər mən səni sevirəmsə, özünü gözlə!

Hesab edirsən ki, o quşu tutmusan,
Qanad açaraq uçub gedir —
Eşq artıq uzaqlarda, sən isə intizarda;
Gözlənilmədikdə isə — budur burada!
Dərhal, cəld ətrafında
Çırpınar, uçar, geri dönər,
Fikirləşirsən onu tutmusan — o qaçır,
Fikirləşirsən ondan qaçmısan — budur onun ixtiyarındasan!

Va, pensiero, sull’ali dorate;
Va, ti posa sui clivi, sui colli,
Ove olezzano tepide e molli
L’aure dolci del suolo natal!
       •  •  •
Del Giordano le rive saluta,
Di Sionne le torri atterrate…
Oh mia patria sì bella e perduta!
Oh membranza sì cara e fatal!
       •  •  •
'Arpa d’or dei fatidici vati,
Perché muta dal salice pendi?
Le memorie nel petto riaccendi,
Ci favella del tempo che fu!
       •  •  •
O simile di Solima ai fati
Traggi un suono di crudo lamento,
O t’ispiri il Signore un concento
Che ne infonda al patire virtù!

Uç düşüncə, qızıl qanadlar üstə;
Uç dincəl, dağlarda, təpələrdə;
Harada ki, havası vətənin şirinliyi,
hərarəti və zərifliyi ilə doludur!
     •  •  •
Salamla İordan sahilini,
dağılmış Sion qülləsini...
Ey gözəl itirilmiş vətən!
Əziz, ölümcül xatirələr!
     •  •  •
Qədim peyğəmbərlərin qızıl arfası,
Niyə, susaraq, inancdan asılmısan?
Oyat ürək yaddaşını,
Danış keçmişindən!
     •  •  •
Qoy eşidilsin iniltin,
Qüdsün acı taleyi kimi,
Tanrı sənə nəğmə qoşsun ki,
Bizə dözüm üçün güc versin!

Manrico (tenor):
 Di quella pira l'orrendo foco
 Tutte le fibre m'arse avvampò!...
 Empi spegnetela, o ch'io tra poco
 Col sangue vostro la spegnerò...
 Era già figlio prima d'amarti
 Non può frenarmi il tuo martir.
 Madre infelice, corro a salvarti,
 O teco almeno corro a morir!

Leonora (soprano):
 Non reggo a colpi tanto funesti...
 Oh quanto meglio sarìa morir!

Ruiz (tenor), Chorus of soldiers:
 All'armi, all'armi! eccone presti
 A pugnar teco, teco a morir.

Manrico (tenor):
Tonqalın alovu amansızdır
Dəhşətə gəlirəm, zalım baxışlarından!...
Qəddar, söndür onu, yoxsa söndürərəm
Onu sizin qanınızla mən...
Oğlun səni çox sevir
Sənin ağrılarına dözməz,
Zavvalı anam, səni qurtararam,
Ya da ki, Səninlə ölərəm!

Leonora (soprano):
Mən bu zərbəyə dözə bilmərəm ...
Bundansa ölmək daha yaxşı

Rui (tenor), silahdaşlar (xor):
Silahlan, silahlan! budur haqqı
Səninlə vuruşub, səninlə ölmək

(fransızca)
I.
Le veau d’or est toujours debout ;
On encense
Sa puissance
D’un bout du monde à l’autre bout !
Pour fêter l’infâme idole,
Rois et peuples confondus,
Au bruit sombre des écus
Dansent une ronde folle
Autour de son piédestal?…
Et Satan conduit le bal !
II.
Le veau d’or est vainqueur des Dieux ;
Dans sa gloire
Dérisoire
Le monstre abject insulte aux cieux !
Il contemple, ô race étrange !
A ses pieds le genre humain
Se ruant, le fer en main,
Dans le sang et dans la fange
Où brille l’ardent métal !…
Et Satan conduit le bal !
Et Satan conduit le bal !

(azərbaycanca, hərfi tərcümə)
I.
Yer üzündə, insan irqi,
Alçaq bütə edir səcdə
O, bütün kainata hakim
Bu büt - qızıl buzovdur!
Canla-başla səcdə edirlər bütə
Bütün məsəb və ölkələrin insanları
Dəlicə rəqs edir dövrəsində
Bu kürsü ətrafında?...
İblisdir mərasimə hakim!
II.
Qızıl büt edir göylərə nifrət;
Dəyişir rişxəndlə
o, göylərin hökmünü!
Çəkişir ölkələr;
Qılıncla axıdılır
İnsan qanı su kimi
Dəmir üçün ölür insanlar!
İblisdir mərasimə hakim!
İblisdir mərasimə hakim!

No! Pagliaccio non son!
Se il viso è pallido
è di vergogna,
e smania di vendetta!
L’uom riprende i suoi diritti,
e’l cor che sanguina
vuol sangue a lavar l’onta,
o maledetta!

No. Pagliaccio non son!
Son quei che stolido ti raccolse
orfanella in su la via
quasi morta di fame,
e un nome offriati
e un amor
ch’era febbre e follia!

Gruppi di donne
Comare, mi fa piangere!
Par vera questa scena!

Un gruppo di uomini
Zitte laggìu.
Che diamine!

Silvio (a parte)
Io mi ritengo appena!

Sperai, tanto il delirio
accecato m’aveva,
se non amor, pietà… mercé!
Ed ogni sacrifizio
al cor, lieto, imponeva,
e fidente credea
più che in Dio stesso, in te!

Ma il vizio alberga sol
ne l’alma tua negletta:
tu viscere non hai…
Sol legge è'l senso a te:
va, non merti il mio duol,
o meretrice abbietta,
vo' ne lo sprezzo mio
schiacciarti sotto i piè!

La folla (entusiasta)
Bravo!…

Nedda (fredda ma seria)
Ebben, se mi giudichi
di te indegna,
mi scaccia in questo istante.

Ah! ah! di meglio chiedere
non puoi che correr tosto
al caro amante.
Sei furba!
No, per Dio, tu resterai
e il nome del tuo ganzo
mi dirai.

Yox, mən payaç deyiləm!
Mənim üzüm solmuşsa,
bu rüsvayçılıqdandır.
bu qisas hərisliyindəndir!
Kişinin ləyaqətini qorumaq haqqı var!
Qanamış ürəyim qisasa susamış.
Ancaq qan yuyar ləkəmi,
Lənətə gələsən qadın!

Yox, mən payaç deyiləm!
Mən axmaq, aldım bu
qarnıac kimsəsizi
küçənin pəncəsindən
Mən axmaq, sənə pak adımı
və eşqimi verdim
Ehtiras və arzularımı!

Xor (kənd qadınları,
onlar hələ anlamırlar ki, olanlar — tamaşa deyil)
Zavallı!
Onun hekayəsi həyatdandır!

Хor (kənd kişiləri —
onlar hələ anlamırlar ki, bu tamaşa deyil, həqiqi faciədir)
Susunuz siz axmaqlar,
Tanrı xatirinə!

Silvio (ətrafa)
Özümü ələ almağa taqətim yoxdur!

Öz kor olmuş sadəlövhlüyümlə
güman edirdim ki,
eşq olmasa da, heç olmasa alicənablığıma...
Xəyanət etməzsən, etdiyim yaxşılıqları yerə vurmazsan,
Buna görə sənə tanrıdanda artıq inanırdım!

Nəyinki pislik və günah
 ölmüş canında varmış:
 sənə duyğum qalmadı...
Sənə heyvan ehtirası hakimdir:
Dəf ol! Sən mənim əzablarıma layiq deyilsən!
Sən çirkin fahişəni!
Səni əzmək istəyirəm!
Kütlə (ruh yüksəkliyi ilə, hələ də anlamır ki, bu bir faciədir komediya deyil)
Bravo!

Nedda (ciddi və təmkinlə)
 Necə istəyirsən. Layiq bilmirsənsə
dərhal burax məni!
Ha-Ha! Sənə elə bu lazımdır!
Səni qovum bir baş
 qiymətli məşuqunun qucağına!
Necə də ağıllısan!
Amma yox, qalacaqsan burda mənimlə
Deyəcəksən mənə adını
 Sənin aşnanın.