Artur Sopenhauer - Wikipedia

Artur Şopenhauer 1788-ci il 22 fevralda Polşanın Qdansk şəhərində anadan olmuşdur. Ata Heinrich Floris Schopenhauer (1747-1805) Qdanskda varlı tacir və iş adamı idi. Ana İohanna Şopenhauer (née Troziner; 1766-1838) tacir və məmurun qızı Qdanskda anadan olub. Onun ata tərəfdən babası Andreas Şopenhauer (1720-1793) Qdanskda varlı tacir idi. Ata tərəfindən nənə Anna Renata Şopenhauer (née Surman; 1726-1804) Hollandiyalı tacir və Hollandiyanın Danziq şəhərindəki səfiri Hendrik Surmanın (1700-1775) qızı idi. Onun ana tərəfdən babası Kristian Henrix Trosiner (1730-1797) Danziqdə orta səviyyəli tacir və müşavir idi. Ana tərəfdən nənə Elizabet Trosiner (née Lehmann; 1745–1818) əczaçı Georg Lehmann (ö. 1762) və onun həyat yoldaşı Susanna Konkordia Leman (née Neumann; 1718-ci il təvəllüdlü) qızı idi. Onun ata tərəfdən ulu babası İohan Şopenhauer (1670-1724-cü ildən sonra) Qdanskda yuxarıda adı çəkilən tacir idi.

1793-cü ildə ikinci Polşa bölünməsi nəticəsində ailə Hamburqa köçdü.

1797-ci ildə onun bacısı Adele Şopenhauer (1797-1849) anadan olub.

Bankir olan atası o uşaqkən vəfat etmişdir. Şopenhauer anası ilə birlikdə Veymar şəhərinə köçmüş, təhsilini bu şəhərdə tamamlamışdır. Hamburqda İohann Henrix Kristian Rungenin rəhbərliyi altında kommersiya məktəbində oxuyub. Onun dostları arasında gələcək nazir Karl Godeffroy [ger.] və daha sonra şərab taciri və senator Gorg Kristian Lorenz Meyer var idi. 1803-cü ildən 1804-cü ilə qədər o, atası ilə birlikdə Avropa (Hollandiya, İngiltərə, Fransa, İsveçrə, Avstriya, Sileziya və Prussiya) ətrafında uzun bir təhsil səfəri etdi.

1804-cü ilin sentyabrından dekabr ayına qədər atasının xahişi ilə Şopenhauer Qdansk ticarət evində tacir Yakob Kabrunun (alman) şagirdi olur.

1805-ci ildə onlar Hamburqa qayıdıb Martin İohann Yenişin (Alman) yanında tacir şagirdliyini davam etdirdilər, elə həmin il aprelin 20-də ata Donanmada evinin arxasında ölü tapıldı. 1806-cı ildə anası kiçik bacısı, sonrakı yazıçı Adele Şopenhauerlə birlikdə Veymara köçdü. İohanna Şopenhauer roman yazan ilk qadın yazıçılardan biridir və eyni zamanda, məsələn, sənət tarixinə dair traktatın müəllifidir; Van Eykin yağlı boya ilə çəkdiyi rəsmlərə həsr edilmişdir. Veymarda o, Götenin də işlədiyi geniş yayılmış salonu idarə etməli idi. Hamburqda tək qalan Artur, kommersiya təhsilini itaətkarlıqla davam etdirmək və ya ruhani bir peşəyə meylini davam etdirmək istəməsi barədə qərar verməkdə azad idi.

Daha çox 1844-cü ildə yayımladığı "Die Welt als Wille und Vorstelung" (Dünya iradə və təsəvvür kimi) əsəri ilə tanınıb."Eristik dialektika" əsəri isə daha öncələr 1831-ci ildə yayımlanıb. Şopenhauer bu əsərində mübahisə və müzakirə vaxtı istifadə olunan boş sözlərin, yersiz arqumentlərin iç üzünü onları müdafiə edən tərszdə açıb sarkastik bir şəkildə oxucuya təqdim edir. Əsər orijinal dildə "kunstgriffe" olaraq göstərilən hiylələrdən ibarətdir."Eristik dialektika" mübahisədəhaqlı çıxmaq sənətidir, həqiqəti tapmaq sənəti deyil.

Şopenhauer Platon və İmmanuel Kantın təsiri altında idealizm nəzəriyyəsini özünəməxsus şəkildə dərk etdiyi ölçüdə təmsil etdiyi halda, bu ümumi baxışı subyektiv idealizmin hüdudlarından kənara çıxara bilməyib, Hegel fəlsəfəsini də rədd edib. Hegel, Şellinq, Fixte və sonralar onu ideyalarına görə tərifləyən Şleyermaxerə qarşı təsirli polemikalar yazmaqdan çəkinmədi.

Onun fəlsəfəsinin prinsipial konsepsiyası iradə anlayışıdır. Dünyanın mahiyyəti və gerçəkliyi iradə olduğu halda, hadisələr dünyası dizayndan başqa bir şey deyil. Şopenhauerin düşüncəsindəki bədbinliyin və bədbinliyin mahiyyətcə qaynağı olan fəlsəfəsində iradə zərurət kimi özünü göstərir. İnsan ondan tam qurtula bilməsə də, iradənin əmrinə tabe olmaqla dərd və qəmdən qismən qurtula bilər. Bu məqamda Şopenhauerin fikirlərinin müəyyən dərəcədə fatalizmin üstünlük təşkil etdiyi şərq fəlsəfələrinə yaxınlaşdığını söyləmək olar.

Şopenhauerə görə; Bir-birini ən çox valeh edənlər, bir-birini ən çox tamamlayanlardır.

Şopenhauer iddia edirdi ki, görünən dünyanın arxasında duran əsas reallıq iradədir. Şopenhauerin fikrincə, bu iradə ağılsız, şüursuz mahiyyətə malik idi və fenomenlər aləmində özünü göstərirdi. O, bütün görünüşlərin mənbəyi idi. İnsan bədəni də onun yaradılışı idi. Ağlın idarəsi altında olmayan bu iradə insanları barmaqları üzərində hərəkətə gətirmiş, keçici məmnunluqlar və ya çata bilməyən arzularla onları heç vaxt çıxa bilməyəcəkləri bir sıxıntı və ağrı dövrəsinə sürükləmişdir. Buna görə; Bu mənasız, boş, ağrılı və pis həyatdan qaçmağın bircə yolu var idi: iradəmizi öldürmək! Bu, onu Hinduizm, Buddizm kimi dünya həyatından imtina edib rahib kimi yaşamağı, başqalarına kömək etməyi, xoşbəxtliyimizi mümkün qədər artırmağı deyil, əzablarımızı azaltmağı təklif edən bir həyat tərzi təklif etməyə vadar etdi. mümkün qədər. Onun fəlsəfəsi fəlsəfə tarixində ağılın (rasionalizmin) əsaslandığı və psixologiya, psixoanaliz, musiqi, ədəbiyyat kimi intellektual və bədii sahələrə böyük təsir göstərdiyi yeni perspektiv demək idi.

O, iradə anlayışı ilə instinktiv bir rəvayət ifadə etmişdir. İradə anlayışı fiziki və ictimai quruluşumuzu formalaşdıran bir vəziyyət kimi görünsə də, təbiətdən və mahiyyətimizdən gələn bir enerjidir. Bu enerji həyatı, sosial və ədalətsizliyi dövri olaraq saxlayan qüvvədir. İnsan bu enerjidən qaça bilmir, daxilidir və yaşayarkən təbiətin bir parçası olan insan öz cinsi və həyati enerjisi ilə əslində İradəyə bir sıra yeni mənalarla xidmət edir. iradə; Bu, həyat verən enerjidir.

İradədə insanın nəzarətsiz hərəkəti; sivilizasiyalar əzab və şər doğurdu. Çünki iradə həmişə həyatı istəyir, tələb edir. İradənin idarəsi altında olan həyatda fərd problematikdə şəfqət və ağrı hissini iradənin qarşısına qoyaraq çölə çıxıb özünü bir fərd kimi dərk edə bilir.

Dünyanın nizamını təmin edən bu ideyaların və təbiət hadisələrinin enerjisindən çıxmaq ağrılıdır. Güclü asket həyat qüvvəsi və müqaviməti ilə insan reallıq qarşısında yaşaya bilər.

Şopenhaueri bir-birindən ayıran iki intellektual irs var idi; başa düşmək və başa düşmək. Anlayış (ağıl) konseptual düşünmə qabiliyyətini, yəni nöqteyi-nəzəri məfhuma gətirdiyi halda, anlayış bütün konseptual yanaşmalar arasında müqayisə baxımından dərk olunmaq baxımından ortaya çıxdı. Anlayış ona qarşı duran naməlum qiymətləndirmələrin görünməsidir. Yəni tez və ya gücü ilə tanınmağa çalışan, səsi kimin qaldığı, nizəni hansı bucaqda hədəfinə atdığı adam hədəfinə çatmalıdır. Anlamaq bütün heyvanlar üçün ortaq xüsusiyyət olsa da, anlamaq insanın ifadəsi olan bir xüsusiyyətdir. Kant və onu müşayiət edən idealistlərin anlama və anlama üzərində inkişaf etdirdikləri teoremlərin mübahisəli ölçüsündə hər şeyə baxmayaraq, bu oriyentasiya Şopenhauerə aiddir.

Şopenhauer Corc Berklinin düşüncələrinə əsaslanaraq insanın reallığa çevirdiyi xarici dünyasının yalnız bir dizayn olacağını və onun astanasında baş verən hər şeyin, ən böyüyündən kiçiyinə qədər mütləq baş verəcəyini və bütün digərlərinin ancaq subyektiv (subyektiv) iradə hərəkətləri ilə, yəni arzularla baş verəcəyini, ümid, qorxu və nəyə yönəlmiş olursa olsun, bacarıqlı olacağını və bunun əzabsız heç vaxt baş verə bilməyəcəyini müdafiə edir. Və bu məyusluqdur. Şopenhauerin anlayışına görə, obyektiv dünya bir subyekt kimi bizə həmişə dizayn rejimində görünəcək. Yəni əşyaların, əşyaların varlığı; subyekt və materiyadan fantaziya edilən münasibətin yalnız mövcud tərəfidir. Buna baxmayaraq, Şopenhauerin dizayn anlayışını tərk etdiyi və anlayışın sərhədlərindən məhrum etmədən bəşəriyyətə çatdığı anlaşılan bir reallıq var. Dünya onun yanaşmasından tükənmir. Bu nöqtədə, onun müdafiə etdiyi kimi, dünyanın sadəcə bir layihə olaraq dayandığına ümid etmək yenə tamamilə subyektiv bir yanaşmadır. Prinsipcə, Şopenhauerin terminologiyasında mümkün olan təxəyyül gücü subyektiv və obyektiv arasında səpələnmişdir.

• Adil Əsədov "Zəka nuru" proqramı üzrə "Dahilər" seriyasından Şopenhauerlə bağlı çıxış etmişdir 1. 23 4 5 6