Nikaraqua - Wikipedia

  Əsas məqalə: Nikaraqua tarixi

1502-ci ildə Xristofor Kolumb tərəfindən Nikaraqua sahilləri kəşf edildiyi vaxt ölkədə Miskitolar kimi bir çox yerli qəbilə var idi. İşğalçılar Francisco Hernandez də Kordova, Qranada və Leonda 1524-cü ildə bir yerləşmə mərkəzləri qurdu. XVII və XVIII əsrlərdə İspanlar Nikaraquanın böyük hissəsini müstəmləkə halına gətirildi.

1821-ci ildə müstəqilliyini qazanan Nikaraqua, bir müddət Meksika ilə daha sonra Orta Amerika Birləşmiş Əyalət ilə birləşdi. Nəhayət 1838-ci ilin müstəqil ayrı bir respublika oldu.

Amerika Birləşmiş Ştatları Dəniz Qüvvələri, 20-ci əsrin əvvələrində son olaraq 1926-cı və 1933-cü illəri arasında olmaq üzrə dəfələrlə ölkəni işğal etdi.

ABŞ birliyinin 1925-ci ildə çəkilməsinin dərhal ardından bir vətəndaş müharibəsi baş verdi. Liberal öndər Cesar Augusto Sandino silahlı mübarizəni davam etdirərkən, digər Liberal rəhbərlər ABŞ nəzarətində ediləcək seçkilərə qatılmağı qəbul etdilər. 1928 və 1932-dəki seçkilərin ikisini də liberal namizədlər qazandı. Bu vaxt, ABŞ zabitlərinin nəzarəti altında Nikaraqua Milli Gözətçiləri adlı bir əsgəri birlik yaradıldı. ABŞ qüvvələrinin 1933-cü ildə ölkəni tərk etmək üzərinə Sandino da silahlı mübarizəni buraxdı.

Milli Gözətçiləri komandiri Anastasio Somoza Garcia 1934-də Sandino'nu öldürdərək liberal prezident Sacasa'yı hakimiyyətdən uzaqlaşdırdı. 1936-cı ildə özünü prezident seçdirdi və əlində topladığı geniş səlahiyyətlərlə təzyiqçi bir rəhbərlik qurdu. Somoza Garcia'nin 1956-cı ildə öldürülməsindən sonra prezidentliyə oğlu Luis Somoza Debayle gətirildi. 1962-ci ildə Somoza rejimini hədəf alan ən böyük müxalifət qruplarından (FSLN) Sandinista Milli Qurtuluş Cəbhəsi partizan təşkilatı ortaya çıxdı. Luis Somoza'nın 1967-ci ildə ürək böhranı keçirərək ölməsinin ardından qardaşı Anastasio Somoza Debayle başçı oldu. 1972-ci ildə Managua'da 6 min adamın ölümünə və 300 min adamın evsiz qalmasına gətirib çıxaran zəlzələ səbəbiylə göndərilən beynəlxalq yardımları əl altından özünün və ailəsinin hesablarına köçürdüyü ortaya çıxdı. 1974-cü ildə də konstitusiyanı dəyişdirərək ikinci dəfə prezident seçilməsini təmin etdi. Eyni dövrdə, partizan döyüşündə əhəmiyyətli itkilərə məruz qalan Sandinistalar (FSLN), bu inkişaf üzərinə liberal dairələr və orta siniflə ittifaqa yönəldilər. yanvar 1978-ci ildə, Demokratik Qurtuluş Birliyi (UDEL) adlı güclü bir müxalifət hərəkatının lideri olan jurnalist Pedro Joaquin Chamorro'nun öldürülməsiylə bir ümumi tətil dalğası və məşhur şiddət hərəkətləri başladı. Yenidən silahlı mübarizəyə başlayan Sandinistalar, bütün əhəmiyyətli şəhərləri ələ keçirdikdən sonra paytaxt Managua'yı da əhatə edərək 17 iyul 1979-cu ildə 45 illik Somoza rejiminə son verdilər.

Yeni rəhbərlik Somoza ailəsinin mülklərini kamulaştırırak; bir dizi dövlətləşdirməyə giriş idi və sosialist ölkələrlə yaxın münasibətlər qurdu. Bunun üzərinə ABŞ, Nikaragua'ya etdiyi iqtisadi sanksiyası kəsərək rəhbərliyə qarşı partizan mübarizəsi aparan sağçı Contra'lara geniş diametrli dəstək verməyə başladı. İqtisadiyyatı ağır bir böhrana girən Nikaraguanın bəzi Mərkəzi Amerika ölkələri ilə əlaqələri də pozdu. fevral 1989 Orta Amerika ölkələri başçılarının Əl Salvadorda etdiyi yığıncaqda sərbəst seçkilərdə gedilməsi və Somozaya bağlı Milli Keşikçilər təşkilatında vəzifə etmiş 1,900 qədər məhkumun sərbəst buraxılması karşılığnda contra birliklərinin paylanması mövzusunda razılaşmağa çatıldı. Eyni il, mətbuat azadlığını zəmanət altına alan və seçki sistemini yenidən təşkil qanunlar çıxarıldı. Yenə eyni il ABŞ Nikaraqua'ya qarşı beş ildir tətbiq etdiyi embarqonu qaldırdı.

1990-cı ildə edilən sərbəst seçkilərdə Milli müxalifət Birliyi (UNO) Milli Məclisdəki 92 kürsüdən 51'ini qazandı və UNO'nun namizədi Violeto Barrios də Chamorro prezident oldu.1996 və 2001-ci il seçkilərdə də Konstitusiyacı Liberal Partiya (PLC), FSLN ' ye qarşı üstünlük təmin etdi. noyabr 2006-cı ildə keçirilən prezident seçkisində Daniel Ortega yüzdə 37.99 səslə, 17 il aradan sonra prezident vəzifəsinə gətirildi.

Nikaraqua 130.967 km 2 (50.567 kv mil) ərazini tutur və bu da İngiltərədən bir qədər böyükdür. Nikaraqua üç fərqli coğrafi bölgəyə malikdir: Sakit okean düzənlikləri-İspan kolonistlərinin məskunlaşdığı məhsuldar vadilər, Amerrisk Dağları (Şimal-Mərkəzi yüksəkliklər) və Sivrisinek Sahili (Atlantik ovalığı/Karib ovalığı). Atlantik Sahilinin aşağı düzənlikləri ərazilərdə 97 km (60 mil) genişlikdədir. Təbii sərvətləri üçün uzun müddət istismar edilmişdir. Nikaraquanın Sakit Okean tərəfində Mərkəzi Amerikanın ən böyük iki şirin su gölü — Manaqua Gölü və Nikaraqua gölü var. Bu gölləri əhatə edən və Fonseka körfəzinin rift vadisi boyunca şimal -qərbinə qədər uzanan münbit ovalıq düzənliklərdir, torpağı mərkəzi yüksəkliklərin yaxınlıqdakı vulkanlarından küllə zənginləşdirilmişdir. Nikaraquanın bol bioloji əhəmiyyətli və bənzərsiz ekosistemləri vardır. Nikaraqua fosil yanacaqlardan daha az asılı olmaq üçün səylər göstərdi və 2020-ci ilə qədər enerjisinin 90% -ni bərpa olunan mənbələrdən əldə etməyi gözləyir. Nikaraqua COP21 -də INDC -yə girməyən nadir ölkələrdən idi. Nikaraqua əvvəlcə Paris İqlim Sazişinə qatılmamağı seçdi, çünki ayrı -ayrı ölkələr tərəfindən qlobal temperatur artımını məhdudlaşdırmaq üçün "daha çox hərəkət tələb olunduğunu" hiss etdi. Lakin 2017-ci ilin oktyabrında Nikaraqua müqaviləyə qoşulma qərarı verdi. 22 noyabr 2017-ci ildə bu sazişi ratifikasiya etdi. Nikaraquanın təxminən beşdə biri milli parklar, təbiət qoruqları və bioloji qoruqlar kimi qorunan ərazilər olaraq təyin edilmişdir. Ölkə, 2019 Meşə Mənzərəsi Bütövlüyü İndeksi 3.63/10 orta hesabla 172 ölkə arasında dünya miqyasında 146-cı sırada yer alır. Geofiziki cəhətdən Nikaraqua Mərkəzi Amerikanın altındakı bir okeanik tektonik plitə olan Karib Plitələri və Kokos Plitəsi ilə əhatə olunmuşdur. Mərkəzi Amerika əsas subduksiya zonası olduğundan, Nikaraqua Mərkəzi Amerika Vulkanik Qövsünün çox hissəsinə ev sahibliyi edir.

Nikaraqua — respublikadır. Ölkə 17 inzibati rayonlara bölünmüşdür. Ali qanunverici hakimiyyət orqanı — Milli Assambleyadır. Ölkədə bir çox siyasi partiyalar fəaliyyət göstərir. Ən nüfuzlu siyasi partiyalar: Sandino adına Milli Azadlıq Cəbhəsi, İnqilabın vətənpərvərlər Cəbhəsi, Konservativ-Demokratik Partiya, Müstəqil Liberal Partiya və başqalarıdır.

Əhalinin 87 faizi nikaraqualılardır. Digər mələz qruplar Zambolar (Afrikalı-Yerli qarışığı) və Mulattolardır (Avropalı-Afrikalı qarışığı). Ümumi əhali içindəki nisbətləri ancaq 5% olan Amerika Yerliləri hal-hazırda yalnız Sumo, Miskito və Ramakiye qəbilələrini tutur. Nüfusun böyük qisimi qərb sahilində yaşayır. Kəndlərdə yaşayanların cəmi əhali içindəki nisbəti 54%-dir. 2015-ci ildə əhalinin təxmini sayı — 6 140 min nəfərdir.

Nikaraquada 1960-cı ildə 1,5 mln. nəfər əhali yaşadığı halda, 1980-ci ildə 2,9 mln. nəfər, 2007-ci ildə isə bu göstərici 5,0 mln. nəfərə çatmışdır. Son 40 ildə demək olar ki, ölkənin əhalisi 3 dəfə artmışdır.

Əhalinin təbii artımı yüksəkdir. Hər min nəfərə görə doğulanların sayı 33, ölənlərin sayı 7 nəfər, təbii artım isə 26 nəfərdir (2007-ci il). Nikaraquada əhali ərazi üzrə qeyri-bərabər yerləşir. Ölkədə əhalinin orta sıxlığı bir kv km-ə 38,5 nəfər təşkil edir. Əhalinin 80%-i ölkənin qərbində Nikaraqua çökəkliyində və Sakit okeanı sahilində yerləşir. Əhalinin 70%-i metislərdən, 16%-i avropalılardan, 9%-i afrikalılardan, 5%-i isə hindulardan ibarətdir. Dövlət dili — ispan dilidir. Dindarların 80%-i katolik, 10%-i isə protestantdır. Nikaraquada orta həyat ömrü: kişilər üçün – 61il, qadmlar üçün isə 67 il təşkil edir. Urbanizasiyanın səviyyəsi yüksəkdir. Ölkə əhalisinin 60%-i şəhərlərdə yaşayır. Nikaraquada əhalisi 100 min nəfərdən artıq olan dörd şəhər vardır. Bu 25 şəhərlərdən ən böyüyü ölkənin paytaxtı – Manaqua şəhəridir. Onun əhalisi 1,3 mln. nəfərdir. Ölkənin 2-ci şəhəri əhalisi 560 min nəfər olan Leon şəhəridir. İspanlar XVI əsrdə Manaqua şəhərinin əsasını köçürülmüş hindu məskəninin yerində qoymuşlar. Manaqua şəhəri ölkənin siyasi, inzibati, maliyyə və mədəniyyət mərkəzidir. Şəhər Manaqua gölünüa cənub-şərq sahilində, Panamerika şose yolunun kənarındadır. Dəniz və avtomobil yollan qovşağıdır. Şəhərin kənarında beynəlxalq əhəmiyyətli Las-Mersedes aeroportu yerləşir. Ölkənin qərbində yerləşən Leon şəhəri eyniadlı departamentin inzibati mərkəzidir. Dəmir və avtomobil yolları qovşağıdır. Şəhərdə sənaye müəssisələri ilə yanaşı milli universitet və qədim tarixi-memarlıq abidələri vardır. Leon şəhəri 1524-cü ildə salınmışdır. XIX əsrin ortalarına qədər Nikaraquanın paytaxtı olmuşdur.

Nikaraqua böyük ölçüdə kənd təsərrüfatına və xidmət sektorlarına əsaslanan və inkişaf etməkdə olan bir dövlətdir. Kənd təsərrüfatı məhsulları cəmi ixracat içində yüzdə 60'lıq bir paya malikdir (banan, qəhvə, şəkər, mal əti və tütün) .1980-ci illərdə ölkədə baş verən daxili çəkişmələr, infrastruktur təsislərinə böyük ölçüdə zərər verdi. ABŞ-nin, Sandinista rəhbərliyi əsnasında tətbiq etdiyi iqtisadi embarqo səbəbiylə, 1980 inflyasiya nisbəti 13,500% 'e (1988) qədər çatdı. 1990-cı illərdə edilən özəlləşdirmə nəticəsində inflyasiya nisbəti tək saylı evlərə şamil edilmişdir. Xalqın yarıya yaxını yoxsulluq sərhədinin altında yaşayır və Qərb Yarımkürəsinin ən yoxsul ölkələrindəndir.

Qəzzaya ediləcək kömək üçün yola çıxan yardım gəmilərinə etdiyi qanlı basqın sonrası, İsrail ilə olan bütün diplomatik əlaqələrinə son vermişdir.

1. ↑ World Bank Open Data. Dünya Bankı.
2. ↑ ^{1 2} https://data.worldbank.org/indicator/NY.GDP.MKTP.CD. Dünya Bankı.
3. ↑ http://chartsbin.com/view/edr.